Σίλανπε, Φρανς Εμίλ

(Sillanpάά). Φιλανδός συγγραφέας (1888-1964). Γιος φτωχού χωρικού, σπούδασε στο πανεπιστήμιο του Ελσίνκι και έπειτα επιδόθηκε στη λογοτεχνία. Στα έργα του περιγράφει κυρίως τα αγροτικά ήθη, με ρεαλισμό, που δεν στερείται και ιδεαλιστικών στοιχείων. Από τα έργα του, που διαπνέονται όλα από αγάπη για την πατρική γη, τα κυριότερα τιτλοφορούνται Ζωή και ήλιος (1916), Πλάσματα στο ρεύμα της ζωής (1917), Άγια δυστυχία (1919), Η αγαπημένη μου πατρική γη (1919), Ρίππι (1928), Ευχαριστώ γι’ αυτές τις στιγμές Κύριε (1930), Στο βάθος του ρεύματος (1933) και Άνθρωποι μέσα στην καλοκαιρινή νύχτα (1935). Το 1939 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ για τη Λογοτεχνία.